De arbeidsmarkt op de schop

Allereerst zullen oproepcontracten zoals we die nu kennen (nulurencontracten en min-maxcontracten) gaan verdwijnen. Het aangaan van oproepcontracten zal straks niet meer toegestaan zijn. Voor deze contracten komt straks het ‘basiscontract’ in de plaats. In het basiscontract moet een minimaal aantal uren zijn opgenomen, waarnaast de werknemer een bepaald aantal uren beschikbaar moet zijn (130% van het minimaal aantal uren). Oproepen buiten deze uren omvang mogen door de werknemer geweigerd worden.

Voor scholieren en studenten blijft de mogelijkheid wel bestaan om nulurencontracten en min-maxcontracten aan te gaan.

Op dit moment kunnen werknemers na drie jaarcontracten bij een werkgever worden weggestuurd, om na een half jaar weer terug te keren bij het bedrijf en een nieuwe ‘keten van tijdelijke contracten’ aan te gaan. Om de kans op een vast contract voor werknemers te vergroten en ervoor te zorgen dat tijdelijke contracten ook alleen nog worden gebruikt voor tijdelijk werk, zal de tussenliggende periode van een halfjaar worden gewijzigd in een onderbreking van 5 jaar.

Daarnaast wil het kabinet de mogelijkheid afschaffen om hier in een CAO van af te wijken.

De komende tijd wordt gewerkt aan een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandig ondernemers, zodat zij zichzelf beter kunnen beschermen als het tegenzit.

Er zijn zorgen over de hoge premie die hierbij hoort en daarom wordt nog gekeken naar een mogelijkheid waarbij zelfstandigen die hun zaken goed op orde hebben niet hoeven te voldoen aan deze verplichting.

Voor kleine en middelgrote werkgevers kan een langdurig zieke werknemer zwaar drukken op de bedrijfsvoering. Daarom ligt er het plan om bedrijven tot en met 100 werknemers de mogelijkheid te bieden om al na één ziektejaar duidelijkheid te krijgen over de mogelijkheid van duurzame vervanging van de zieke werknemer. Dit om de bedrijfsvoering niet in gevaar te brengen. In dit geval kunnen de werkgever en de werknemer gezamenlijk overeenkomen dat re-integratie bij de eigen werkgever (eerste spoor re-integratie) is uitgesloten. Indien partijen er onderling niet uitkomen dient het UWV te worden ingeschakeld voor een beoordeling.

Naar aanleiding van de coronacrisis heeft het kabinet kritisch gekeken naar het risico van zowel werknemers als werkgevers binnen flexibele banen in tijden van crisis. Om werknemers meer zekerheid en werkgevers meer beweegruimte te geven komt er een Crisisregeling voor personeelsbehoud. Werkgevers komen hiervoor in aanmerking als er ten minste 20% minder werk is over de gehele onderneming. Het biedt werkgevers de mogelijkheid om personeel in dit geval tijdelijk (maximaal een half jaar) ander werk binnen het bedrijf laten verrichten of 20% minder uren te laten werken. Een onderdeel van de regeling is dat een tegemoetkoming in de loonkosten aangevraagd kan worden bij het UWV. Op deze manier is de werkgever in de gelegenheid om de periode van crisis te overbruggen, met behoud van personeel.

De hierboven genoemde onderwerpen zijn een greep uit het volledige herzieningsplan. Voor een compleet overzicht van de plannen klikt u hier.